Gleðilega Páska!

Bara rétt að kíkja við og láta vita af mér  Líður ágætlega í bloggfríi og er búin að afkasta heilmikið á heimilinu, sem hefur fengið að bíða vegna "blogganna"

Er ennþá jafn reið og döpur vegna ástandsins hjá þjóðinni okkar og hef ekki ennþá tekið endanlega afstöðu um hvað ég kýs í komandi kosningum....veit bara að öfgar hafa aldrei átt upp á pallborðið hjá mér og set spurningarmerki við ýmislegt, sem fram hefur komið undanfarna daga

Fékk þetta sent í pósti í morgun frá æskuvinkonu minni Eygló, sem býr í Svíþjóð og ákvað að deila þessu með ykkur:

 

Fólk sem að fæddist fyrir 1990 ætti að vera dáið!!! (eða vorum við bara heppin??)

Já, samkvæmt löggjöfum og skriffinnum nútímans ættu þau okkar sem voru börn á 5., 6., 7. og 8. áratuga síðustu aldar ekki að hafa lifað af.

HVERS VEGNA VAR ÞESSI NIÐURSTAÐA OKKAR SVONA?

-Jú, barnarúmin okkar voru máluð með blýmálningu.

-Það var engin barnalæsing á lyfjaglösum, hurðum eða skápum og þegar við hjóluðum notaði ekkert okkar hjálm.

-Sem börn sátum við í bílum án öryggisbelta og/eða púða.

-Að fá far á vörubílspalli var sérlega gaman.

-Við borðuðum brauð með smjöri, drukkum gos með sykri, en fæst okkar lentu í offituvandamálum, því við vorum alltaf úti að leika

-Við deildum gjarnan gosflösku með öðrum og allir drukku úr sömu flöskunni án þess að nokkur létist.

-Við vörðum löngum stundum í að byggja kassabíl úr dóti og drasli og þutum á honum niður brekkuna, bara til að uppgötva að við höfðum gleymt bremsunum. Eftir nokkrar veltur lærðum við að leysa vandamálið.

-Við fórum að heiman snemma á morgnanna til að leika okkur allan daginn og komum aftur heim í kvöldmat Enginn hafði möguleika á því að ná í okkur yfir daginn.

-Engir farsímar. Ha, engir farsímar? Óhugsandi! Sumir áttu litlar talstöðvar sem var flott að eiga!

-Við áttum ekki Playstation, Nintento 64, X-box, enga tölvuleiki, ekki fjölmargar rásir í sjónvarpinu, ekki video, ekki gervihnattasjónvarp, ekki heimabíó, farsíma, heimilistölvu eða spjallrásir á Internetinu.

-Við eignuðumst vini! Við fórum bara út og fundum þá.

-Við duttum í skurði, skárum okkur, fótbrotnuðum, brutum tennur, en enginn var kærður fyrir þessi óhöpp. Þetta voru jú óhöpp. Það var ekki hægt að kenna neinum um? nema okkur sjálfum. Manstu eftir óhappi?

-Við slógumst, urðum blá og marin og lærðum að komast yfir það.

-Við lékum okkur í nýbyggingum, fundum upp leiki með naglaspýtum og drasli og átum Maðka og reyktum njóla. Þrátt fyrir aðvaranir voru það ekki mörg augu sem duttu út og ekki lifðu maðkarnir inni í okkur til eilífðar og margir gáfust upp á fyrsta njólanum!

-Við hjóluðum eða gengum hvert til annars, bönkuðum á dyrnar, gengum inn og létum eins og heima hjá okkur.

-Við lékum okkur úti eftir kvöldmat, fórum í fallin spýta, eina krónu, eltingaleik eða feluleik, svo ekki sé minnst á löggu og bófa. Svo þegar aldurinn sagði til sín fórum við í kossaleik og eignuðumst kærustu/kærasta.

-Það þurfti engar félagsmiðstöðvar eða neina til að stjórna okkur - Við stjórnuðum okkur sjálf.

-Sumir nemendur voru ekki eins glúrnir og aðrir, þeir lentu í tossabekk. Hræðilegt.... En þeir lifðu af.

-Engin vissi hvað Rítalín var og engin bruddi pillur sem barn.

-Við fórum í sunnudagsskóla eða sóttum KFUM og K, sungum og vorum í Skátunum og lærðum hnúta og kurteisi.

-Ef það sprakk á hjólinu lagfærðum við það í sameiningu og alveg sjálf.

-Morgunkornið okkar var m.a. TRIX morgunkorn, og við lifðum af litarefnið í því...

 
OG AFLEIÐINGIN ER ÞESSI!

Síðustu 50 ár hafa verið sprengja nýsköpunar og nýrra hugmynda. Við áttum frelsi, sigra ósigra og ábyrgð og við lærðum að takast á við það allt saman. Við sem ólumst upp áður en löggjafi og stjórnvöld settu lög og reglur um líf okkar sem þeir segja að sé 'okkur sjálfum fyrir bestu'?.Þessi kynslóð hefur alið af sér fólk sem er tilbúið að taka áhættu, góð að leysa vandamál og bestu fjárfestar nokkru sinni.

Ef þessi færsla yrð dregin saman í einn lítinn málshátt yrði hann sennilega svona:  Af misjöfnu þrífast börnin best!

Ég óska ykkur öllum gleðilegra Páska  

Sjáumst

 

Smá......

...bloggfrí og löngu tímabært

See you later......

Lyf og bætiefni í ísl. náttúru!

Ég er svo alvön því að fólkið í kringum mig er ekki að velta sér upp úr sömu hlutum og ég.  Við Völlu systir ræði ég t.d. afar sjaldan um pólitík.  Á vinnustað mínum reynum við að hafa pólitíska umræðu í lágmarki, skjólstæðinga okkar vegna.  Þess vegna var bloggið eiginlega himnasending fyrir mig, þar get ég pælt og spegulerað og þeir lesa sem vilja

Í dag hefði ég virkilega viljað rasa út og tjá mig um ósmekklega ræðu sem flutt var á pólitískum vettvangi...en ég er að hugsa um að láta það vera og leyfa ykkur sem hér komið við að lesa dúndurgóða grein eftir Völlu systur, sem birtist í Morgunblaðinu í gær

Marblettir eða krækiberjasaft

Í mínu ungdæmi tíðkaðist það að hafa til morgunverðar hafragraut, slátur, þorskalýsi og krækiberjasaft.  Þorskalýsið var fengið í lýsisbræðslunni á staðnum, haframjölið innflutt en slátrið og berjasaftina bjó mamma til með dálítilli aðstoð annarra heimilismanna.  Ég minnist þess ekki að hafa verið hlaðin marblettum á mínum yngri árum þrátt fyrir marga byltuna og pústrana. 
     Það verður að segjast eins og það er að ekki viðhélt ég þessari morgunverðarhefð þau 25 ár sem ég var húsmóðir.  Reyndar var hafragrauturinn til staðar og lýsið fyrst um sinn en svo lagðist þetta af aðallega vegna þess að annað heimilisfólk hafði ekki sama smekk og ég.  Ekki var verið að huga að hollustunni eins og algengt er nú á tímum.  Reyndar hefur mér alltaf þótt hafragrautur góður og jafnvel veislumatur með aðalbláberjum.
     Undanfarin ár hef ég ekki mátt reka mig smávegis í þá var kominn þessi stóri marblettur og stundum margir á sama tíma enda þótt ég reyndi að fara gætilega.  Fólki sem umgengst mig þótti þetta afar hvimleitt því það gat verið að einhver teldi að ég væri beitt líkamlegu ofbeldi, en því var ekki til að dreifa.  Ég var orðin nokkuð leið á þessu og spurði heimilislækninn minn hvað ég ætti að gera til að laga þetta.  Hann mælti með bætiefnum sem ég gæti keypt og það gerði ég.  En þessi bætiefni eru enn uppi í skáp hjá mér því ég er ekki dugleg að bæta við mig pillum. 
     Það undarlega gerðist á haustdögum að marblettirnir hurfu hver af öðrum og reyndar líka lítill rauður blettur sem var fyrir neðan aðra augnabrúnina.  Ekki hef ég breytt miklu í mínum matarvenjum seinni ár en síðsumars fór ég til Bakkafjarðar að heimsækja vini mína.  Þetta var á berjatínslutímanum.  Ég kíkti eftir aðalbláberjum þar sem ég vissi um nokkra staði þar sem þau uxu en þó ekki í þeim mæli sem ég á að venjast frá mínum heimaslóðum í Súgandafirði.  Erfiðlega gekk mér að finna nægilega mikið af aðalbláberjum enda rigning og ég full snemma á ferð.  Hins vegar var svo mikið af krækiberjum að ég hafði aldrei séð annað eins, allt svart.  Ég tíndi því krækiber fyrir vinkonu mína sem ekki komst sjálf til berja.  Við bjuggum til þessa líka fínu krækiberjasaft sem er ekki verri en fínasti líkjör þótt óáfeng sé og einmitt betri fyrir það.  Ég fékk með mér nokkrar flöskur sem ég drakk dálítið af daglega með hafragrautnum.  Reyndar borðaði ég líka aðalbláberin sem ég tíndi og keypti mér nokkrum sinnum til viðbótar í Vínberinu á Laugarveginum, þegar ég var á heilsubótargöngu. Vinkonur mínar, sem nýttu sér þetta mikla berjaár líka hafa gaukað að mér flösku og flösku, þegar ég hef dásamað hollustuna   Þetta er eina breytingin á mínu mataræði um árabil.  .
     Af framansögðu ætti að vera ljóst að ég þakka krækiberjasaftinni hvarf marblettanna.  Því legg ég til að áhersla verði lögð á rannsóknir vegna hollustu hennar.  Vitanlega gæti tilgáta mín verið röng því að ég var í raun með tvær breytur, krækiberjasaft og aðalbláber.  Sem fyrrverandi náttúrufræðikennari veit ég að breytan þarf að vera ein í hverri tilraun, til þess að eiga möguleika á réttri niðurstöðu, en þess ber að gæta að þetta var ekki vísvitandi tilraun heldur afleiðing af berjaáti. 
     Ef hægt verður að færa sönnur á að krækiberjasaft eða villt íslensk ber séu jafn áhrifarík og ýmis innflutt bætiefni hve mikið gæti þjóðarbúið hagnast ef þau væru nýtt sem skildi?  Vöruskiptajöfnuðurinn mundi líklega lagast til muna enda virðist mér ekki veita af því núna frekar en oft áður.

Valbjörg Jónsdóttir

Birt með leyfi höfundar

Hræðsla er undirrót fordóma.

Ég vissi það  Ég hef alltaf haldið því fram að allir flokkar ættu á að skipa góðu fólki, svona inn á milli.  Það hefur samt verið ansi erfitt að fyrir mig að benda á einhverja í röðum Sjálfstæðismanna en nú fann ég eina flotta;

Ragnhildur Helgadóttir t.h. á þessari mynd, fyrrverandi alþingismaður og ráðherra, sagði að svo virtist sem afstaða margra fundarmanna mótaðist af hræðslu. „Þessa óskaplegu hræðslu við aðildarviðræður skil ég ekki,“ sagði Ragnhildur. Hún vísaði til þess að íslenska þjóðin hefði tækifæri til að taka afstöðu til álitaefna og reglna Evrópusambandsins með aðild.

Ragnhildur treystir þjóð sinni til að taka afstöðu til aðildarumsóknar að ESB að undangengnum aðildarumræðum, það finnst mér flott afstaða.

Forræðishyggja og hræðsluáróður fellur mér ekki, sama hvað menn þykjast hafa mikið "vit" á málefninu.  Ég vil upplýsandi og fordómalausa umræðu og ég treysti sjálfri mér alveg til að taka ákvörðun um framhaldið að undangengnum aðildarviðræðum.

Klisjur á borð við "afsal sjálfstæðis" finnst mér fáránlegar í ljósi þess að allar þær þjóðir sem eiga aðild að sambandinu eru sjálfstæðar þjóðir, sem áfram tala sitt tungumál og eru stoltar af sinni menningu.

Ég afneita öllum þeim stjórnmálamönnum og flokkum, sem ekki treysta mér til að taka upplýsta afstöðu að undangengnum aðildarviðræðum....ég vona að frú Ragnhildur geri það líka

Afstaða mótast af hræðslu

Íslenskir kaupsýslumenn hugsa líka stórt!

Iss....við ætlum sko að byggja nýtt "hátæknisjúkrahús", leigja aðstöðuna út til Róberts Wessman, sem ætlar að flytja inn ameríska offitusjúklinga.  Þetta verður sjálfbært "hátækni" sjúkrahús, byggt á einni hæð og þ.a.l. engar lyftur.

"Sjúklingarnir" verða látnir hlaupa um gangana í leit að mat....sem verður af skornum skammti...Nýuppgötvaðir ástríðufullir "grasræktendur" fá aðstöðu í öllum gluggum hússins til ræktunar á heilsusamlegu grænmeti

Ekki þarf að ráða "hámenntað" starfsfólk, en íslenskum fjárhundum verður beitt á "letingjana" í hópnum

Farin í vinnuna......engin "hátækni" þar

Hyggst smíða nýtt Titanic

Gróðavænlegur gróður?

Þetta er eitthvað svo dæmigert íslenskt fyrirbrigði.  Þegar einhver dettur niður á einhverja snjalla gróðahugmynd, fylgja yfirleitt margir í kjölfarið og ætla að græða á því sama

Nú er það kannabisið.  Hverri "gróðrarstöðinni" er lokað á fætur annarri, þær virðast vera út um allt eða Here there and everywhere eins og Bítlarnir sungu á minnar kynslóðar hasstímabili

Farin á aukavakt, sjáumst

 

Hald lagt á 650 kannabisplöntur

Grátkórinn!

Ætli það sé tilviljun eða meðvituð ákvörðun hjá atvinnurekendum að að ráða einhverja vælukjóa í stöðu framkvæmdastjóra þeirra samtaka?

Samtök atvinnurekenda eða Vinnuveitendasamband Íslands eins og þessi samtök voru áður nefnd voru yfirleitt kallaður grátkórinn og framkvæmdastjórarnir hafa þá yfirleitt verið valdir með tilliti til þess að þeir yrðu yfirvælarar

Ég man eftir Þorsteini Pálssyni og Þórarni V. sem "forvælurum" en ég held að Vilhjálmur Egils nái þessum vælutóni best allra, hann nær honum svo vel að manni flökrar í hvert skipti sem hann byrjar að væla

Samningur SA og ASÍ í uppnámi

Forystan á að koma frá grasrótinni.

Hvenær ætlar verkafólk að vakna og kjósa sér Forseta úr sínum eigin röðum?  Er með nokkra í huga sem gætu valdið þessu hlutverki betur en einhverjir hagfræðimenntaðir, veruleikafirrtir og algjörlega ókunnugir kjörum verkafólks.

Nefni hér 3 góða, sem myndu sóma sér vel sem "forsetar" verkafólks samtakanna ASÍ:  Vilhjálmur Birgisson - Akranesi,  Aðalsteinn Baldursson- Húsavík og jafnvel Björn Snæbjörnsson - Akureyri.

Hagfræðingarnir eiga að vera starfsmenn samtakanna en ekki forystumenn.  Þetta hefur nú verið mín skoðun lengi, eða allt frá því að Ásmundur Stefánsson var dubbaður upp sem forystumaður hjá ASÍ.  En hvað veit ég 

Gylfi: Rétt að semja um frestun launahækkana

Spuni??

Veit ekki af hverju mér finnst að  þessi úrsögn hafi alltaf staðið til hjá konunni, en að gjörningurinn yrði bara "flottari" ef hún væri varaformaður

Síðasta vaktin í löngu törn í kvöld

Guðjón A. undrandi á uppsögn

Vopnahlé!

Hörður Torfason átti sinn stóra þátt í því að "þjóðin" vaknaði.  Nú verður gert hlé á Austurvalla fundunum en það verður að koma í ljós, hvort "þjóðin" heldur vöku sinni.

Ég vil þakka Herði fyrir hans óeigingjarna starf við skipulagningu þessara funda og vona að hann mæti aftur tvíefldur á svæðið ef þörf krefur.  Er reyndar nokkuð viss um að stór hluti þjóðarinnar er ekki ennþá vaknaður en þegar það gerist mun byltingarferlið halda áfram.

The Beatles - Revolution

Hlé á fundum Radda fólksins