1. maí - Mín krafa!

Ég fer bara fram með eina kröfu á þessum baráttudegi verkamanna árið 2008.  Þessari kröfu beini ég að stjórnvöldum, samningsaðilum í kjarasamningum og öðrum þeim, sem finnst þeim málið varða.

 

Krafa mín er þessi:

 Ég vil réttlátt þjóðfélag!

 Greinargerð:

Lágmarkslaun og almannatryggingabætur þurfa að taka mið af raunverulegri framfærsluþörf, þess vegna þarf að vera til opinber og viðurkennd neysluviðmiðun, sem ákvarðar þann framfærslugrunn sem þarf til að einstaklingar geti lifað lífinu með reisn.    

Í dag lifa allt of margir Íslendingar undir fátæktarmörkum.  Fátækt er ljótur blettur á okkar þjóðfélagsmynd,  sem út á við sýnir ríkidæmi í þotuliðs glansmynd.  Fyrir nokkrum misserum síðan kom út skýrsla frá OECD,  þar sem fram kom  að ekki  færri en  5000  íslensk börn  lifðu við aðstæður undir fátæktarmörkum.  Það var á  góðæristímum.  Hvað verða þessi börn mörg  í  "hallærinu", sem margir spá að  við séum að ganga inn í?

Þegar talað er um meðaltalstekjur þegnanna gefur það engan veginn rétta mynd af þeirri geigvænlegu tekjuskiptingu sem hér ríkir.  Meðaltalslaun bankastarfsmanna gefa til að mynda ekki rétta mynd af tekjuskiptingunni í þeim geira.  Ég get vel ímyndað mér að bankagjaldkerinn súpi kveljur þegar hann les um það í dagblöðum hversu langt undir ”meðaltalinu” hans laun eru.

Undanfarin ár höfum við, almennir launamenn látið hafa okkur af fíflum.  Stéttlausa samfélagið, sem við gátum státað okkur af er fokið fjandans til.  Íslenska þjóðin er orðin stéttskiptari en sjálfur Bretinn.

Ef  gengið verður að þessari aumu kröfu minni um ”Réttlátt þjóðfélag”, er það frumskilyrði að taka upp ”opinbera og viðurkennda neysluviðmiðun”, þá yrði eftirleikurinn mun auðveldari fyrir launþega á almennum vinnumarkaði.  Þá hefðum við þann grunn, sem við gætum miðað okkur við í launakröfum okkar. 

Ég hef aldrei skilið forystumenn verkalýðsfélaga, sem hrópa einhverja tölu ”út í loftið”, sem þeirra kröfu um lágmarkslaun.  Þeir segja svo í tveggja manna tali að lágmarkstalan skipti ekki máli, af því að enginn fái hvort sem er greitt eftir henni!!!
Það er bara ekki rétt, því laun svo margra eru miðuð við þessa umsömdu tölu.

Vont og verst

Vont er að láta leiða sig,

leiða og neyða.

Verra að láta veiða sig,

veiða og meiða.

Vont er að vera háð,

verst að lifa af náð.

Gott er að vera fleyg og fær

Frjáls í hverju spori.

Sinnið verður sumarblær,

Sálin full af vori.

Höf. Ólöf Sigurðardóttir frá Hlöðum.

Launþegar til hamingju með daginn.  Sýnum samstöðu og tökum þátt í kröfugöngum dagsins um  land allt!

Kröfuganga frá Hlemmi

Athugasemdir

[Hólmdís Hjartardóttir, 1.5.2008 kl. 11:18]

Frábært hjá þér Sigrún

[Anna Kristinsdóttir, 1.5.2008 kl. 11:32]

Nú kom andinn yfir þig. Sammála

[Bergur Thorberg, 1.5.2008 kl. 17:07]

Heyr, Heyr.

[Sigrún Jónsdóttir, 1.5.2008 kl. 21:02]

Takk fyrir

[Guðrún Jóna Gunnarsdóttir, 1.5.2008 kl. 23:38]

Frábær pistill Sigrún. Sammála þér í einu og öllu. Til hamingju með daginn

P.S Langar óskaplega til að ,,bísa" kveðskapnum af síðunni þinni. Er það í lagi? 

[Sigrún Jónsdóttir, 1.5.2008 kl. 23:52]

Takk Guðrún mín.  Gjörðu svo vel, ég klippti þennan kveðskap  einhvertíma út úr Mogganum í Árbók bókmenntanna, fannst kvæðið svo flott.  Höfundurinn fæddist árið 1857.

[Haraldur Bjarnason, 2.5.2008 kl. 09:33]

Hún er einföld krafan þín en vefst samt fyrir ótrúlega mörgum.

[Róslín A. Valdemarsdóttir, 2.5.2008 kl. 13:42]

Hjartanlega sammála þér með kröfuna!

[jyderupdrottningin (IP-tala skráð) 2.5.2008 kl. 18:37]

Tusund gang enig med dig..

hilsen fra danmark:)

Gurra